پرخوري عصبي يكي از انواع اختلالات خوردن است كه در دسته اختلالات رواني طبقه بندي مي‌شود. افراد مبتلا به اين اختلال قادر به مقابله با ميل شديدشان به خوردن نيستند. آن‌ها در يك وعده حجم زيادي از انواع مواد غذايي را بدون در نظر گرفتن مقدار مورد نياز بدنشان و معمولا در پاسخ به استرس و اضطراب مصرف مي‌كنند. با وجود پشيماني از اين رفتار نمي‌توانند در برابر سايق خوردن مقاومت نشان داده و به مشكلات زيادي مثل اضافه وزن، مشكلات گوارشي، افسردگي و كمبود اعتماد به نفس دچار مي‌شوند. خوشبختانه روش‌هاي متفاوتي براي درمان اختلالات خوردن وجود دارد كه اغلب بر پايه درمان استرس هستند، به دليل تاثير اين بيماري بر جسم و روان نياز به درمان ضرورت بيشتري پيدا مي‌كند.
منبع: پرخوري عصبي
پرخوري عصبي چيست؟
پرخوري عصبي يا بوليميا از جمله اختلالات خوردن است كه در آن فرد دوره‌هاي منظمي از غذا خوردن زياد را تجربه مي‌كند. در طول اين دوره‌ها شخص احساس مي‌كند كنترلي بر خود ندارد. افراد دچار اين اختلال پس از پرخوري زياد براي جلوگيري از اضافه وزن اقدام به استفراغ و يا استفاده از ملين‌ها مي‌كنند. پرخوري عصبي در بسياري از مواقع همزمان با اختلال بي اشتهايي عصبي يا آنوركسيا اتفاق مي‌افتد. براي كسب اطلاعات بيشتر در زمينه سايراختلالات رواني كليك كنيد.
رفتارهاي جبراني براي جلوگيري از چاقي
افراد مبتلا به اختلال پرخوري عصبي براي كاهش اضطراب به صورت افراطي غذا مي‌خورند. اين افراد معمولا از روش‌هايي براي جلوگيري از چاق شدن استفاده مي‌كنند كه در ادامه مهم‌ترين اين روش‌ها ذكر شده است.
– استفراغ (رايج ترين روش جبراني)
– استفاده از ملين‌ها
– استفاده از ادرار آورها
– استفاده از روده شور
– ورزش كردن افراطي
– روزه گرفتن‌هاي افراطي
علائم پرخوري عصبي
از جمله مهم‌ترين علائم اختلال پرخوري مي‌توان به موارد زير اشاره داشت.
– خوردن در مدت زمان مجزا (مثلا ظرف هر دوره دو ساعته) با مقدار غذايي كه قطعا بيشتر از آن است كه اغلب افراد در مدت زمان مشابه تحت شرايط مشابه مي‌خورند.
– احساس نداشتن كنترل بر خوردن در طول هر دوره (مثلا شخص احساس مي‌كند كه نمي‌تواند خوردن را متوقف كند يا آنچه كه مي‌خورد و اين كه چقدر مي‌خورد را كنترل كند).
– رفتارهاي نامناسب جبراني مكرر به منظور پيشگيري از افزايش وزن.
– پرخوري و رفتارهاي جبراني نامناسب. هر دو به طور متوسط حداقل هفته‌اي يك بار به مدت 3 ماه روي مي‌دهند.
– ارزيابي اندام خود به شكل افراطي.
عوارض پرخوري عصبي
از جمله مهم ترين پيامدها و عوارض اين اختلال مي‌توان به موارد زير اشاره كرد.
– كم شدن مايعات بدن
– مشكلات كليوي
– نامنظمي ضربان قلب
– پوسيدگي دندان
– بيماري‌هاي لثه
– بهم ريختن عادات ماهانه در خانم‌ها
شدت پرخوري عصبي
شدت اختلال بر مبناي فراواني رفتارهاي جبراني نامناسب تعيين مي‌شود.
– خفيف: به طور متوسط 1-3 دوره رفتار جبراني نامناسب در هر هفته.
– متوسط: به طور متوسط 4-7 دوره رفتار جبراني نامناسب در هر هفته.
– شديد: به طور متوسط 8-13 دوره رفتار جبراني نامناسب در هر هفته.
– خيلي شديد: به طور متوسط 14 يا تعداد بيشتري دوره رفتار جبراني نامناسب در هر هفته.
علل پرخوري عصبي
1.عوامل زيستي
از آنجا كه داروهاي ضد افسردگي اغلب براي بيماران مبتلا به پرخوري عصبي مفيدند و نيز از آنجايي كه سروتونين با احساس سير شدن ارتباط دارد، سروتونين و نوراپي نفرين بر پيدايش اين اختلال دخيل شناخته شده‌اند. احساس خوشي و راحتي كه برخي بيماران پس از استفراغ احساس مي‌كنند ممكن است مربوط به بالا رفتن سطح اندورفين باشد.
2.عوامل رواني-اجتماعي
بيماران مبتلا به پرخوري عصبي معمولا افراد بلند پروازي هستند و در واكنش به فشارهاي اجتماعي و اخلاقي لاغر مي‌شوند. بسياري از اين بيماران افسرده هستند و در خانواده‌هاي آن‌ها نيز ميزان افسردگي بالا است. در خانواده‌هاي افراد مبتلا به پرخوري عصبي، صميميت كمتر و تعارضات ببيشتر به چشم مي‌خورد. والدين افراد مبتلا به اين اختلال معمولا بي‌توجه و طرد كننده‌اند. افرادي كه بيشتر در معرض ديد هستند مثل بازيگران، رقصنده‌ها و مدل‌ها و همچنين ورزشكاران بيشتر به اين اختلال مبتلا مي‌شوند.
درمان پرخوري عصبي
در ادامه انواع روش هاي درمان پروخوري با رويكردهاي مختلف بيان شده است. شما مي توانيد اين درمان ها را توسط مجرب ترين روانشناسان در مركز مشاوره روانشناسي كانون مشاوران دريافت نماييد.
1. دارو درماني
تاكنون داروي منحصري براي اين اختلال معرفي نشده است، اما داروهاي ضد افسردگي از جمله مهار كننده‌هاي اختصاصي بازجذب سروتونين در درمان پراشتهايي مفيد بوده‌اند. داروهاي ضد افسردگي در كاهش علائم چرخه‌هاي پرخوري-پاكسازي دشوار، كه به روان درماني تنها پاسخ نمي‌دهند، موثر مي‌باشند.
2. درمان شناختي رفتاري
اكثر بيماران مبتلا به پرخوري عصبي بدون عارضه، نيازي به بستري شدن ندارند. درمان شناختي رفتاري مهم ترين و اولين روش انتخابي براي درمان پرخوري عصبي محسوب مي‌شود.
3. درمان روان پويشي
بيماران مبتلا به اين اختلال از مكانيسم دفاعي شبيه به دو نيم سازي استفاده مي‌كنند. در درمان روان پويشي سعي مي‌شود تا مكانيسم‌هاي كارآمدي جايگزين مكانيسم‌هاي ناكارآمد شود.
4. درمان با نور درخشان
ممكن است در قالب درمان جامع اختلال خوردن همراه با اختلال افسردگي فصلي موثر باشد.
5. گروه درماني
در اين نوع درمان شخص با افراد ديگري كه به اين اختلال دچار هستند در ارتباط است و از اين طريق مي‌تواند با عوارض اين اختلال و تاثيرات آن بر زندگي شخصي و اجتماعي آشنا شود و به بينش نسبي در اين مورد برسد.
درمان‌هاي روانشناسي بهترين نوع درمان پرخوري محسوب مي‌شوند چرا كه اين روش‌ها بيشترين بازدهي درماني را به همراه كمترين بازگشت داشته‌اند. در صورتي كه امكان مراجعه حضوري به روانشناس براي دريافت درمان مناسب را نداريد مي‌توانيد از هرجاي كشور از خدمات مشاوره تلفني استفاده كنيد.
منبع: پرخوري عصبي